Huis van verrassing!
Pas wanneer een leuke activiteit plotseling ophoudt te bestaan, realiseer je je pas goed hoeveel plezier je er aan beleefd hebt. De nieuwjaarswens van Marianne Barendsen van Grey Vibes kwam als een donderslag bij heldere hemel! Zij schreef onder meer: ‘Het bestuur van Grey Vibes (Het Theaterlab) heeft 28 december (2020) besloten om met mijn vertrek ook de stichting op te heffen.’ Mijn teleurstelling was groot. Maar tegelijkertijd dacht ik met genoegen terug aan de vijf jaar dat ik deelnam aan de theaterprojecten van Grey Vibes in Den Haag.
Kun je samen ondersteboven juichen met je blote benen en voeten? Ja zeker, bij Grey Vibes wel: In de eerste zomer zouden wij ons onderdompelen in verhalen over de Haagse duinen. En zo liepen we door de duinen op zoek naar inspiratie. Het beeld werd geopperd van spelers die zich zover in het zand zouden onderdompelen, dat alleen de blote benen nog zichtbaar waren. En wij, 55plussers, renden als kinderen enthousiast achter een zandheuvel en even later staken er een tiental zwaaiende blote benen uit het helmgras omhoog. Effe duinloaden!
Dat is ‘locatietheater’ leerden wij. Er is geen verrassender decor dan de hele wereld om je heen als speelplaats in gebruik nemen! En inderdaad, heel verrassend: in de daarop volgende zomer bevonden wij ons plotseling in een ziekenhuis. In een lange gang met veel deuren en lege kamers. Met aan het einde van de gang een grote lift die dreigend open rolde in een zee van licht, maar niet uitnodigend. Kamers die met hun lange gordijnen en kale muren het mysterie voelbaar maakten van een verleden van leven en lijden. Het was een voorrecht om deze omgeving weer een nieuw leven in te mogen blazen met een theater waarin ernst en spot een bizarre tango dansten
Even leeg was de kantoortuin van een oud bankgebouw waarin wij ons anderhalf jaar later, tot onze verbazing, bevonden. Met de hoge ramen en zonder de storende pilaren had deze ruimte met wat fantasie nog wel in een ouderwetse balzaal getransformeerd kunnen worden. Maar nu dacht ik: hoe zou je in een dergelijke muffe bunkerbank tot verrassend theaterspel geïnspireerd kunnen worden? Maar zelfs dat lukte de drie theatermakers moeiteloos.
En wanneer de locatie niet meewerkt, dan kun je altijd het tij nog keren met een verrassende toevoeging. De ruimte vullen met een berg houten stoelen of de vloer bedekken met een laag stinkende klei, bijvoorbeeld. Ik noem maar wat. In 2019 verzorgden wij tenslotte onbedoeld een soort corona-preview in virusvrije pakken van blauw-wit gekleurd plastic. Op het podium waren de doorzichtige stoelen nauwkeurig op anderhalve meter afstand van elkaar geplaatst. Het muziektheater bevatte een waarschuwing voor de verre toekomst. Maar het jaar 2121 kwam sneller dan verwacht. En zo werden zelfs de theatermakers, ‘het verrassende trio’, verrast.
Voor een 55-plusser zijn niet veel dingen nieuw in het leven. De leuke dingen probeer je telkens te herhalen en de vervelende dingen te vermijden. Maar dit trio heeft een broertje dood aan herhaling, hoe leuk ook. Dat is wel even wennen. De hersens van oude knarren piepen en kraken bij zoveel wendbaarheid. En een negatieve verrassing, zoals het bericht: ‘GreyVibes stopt ermee’ went natuurlijk nooit.
Maar aan de andere kant: het onverwachte biedt ook weer mogelijkheden. Wanneer het nieuwe anders is, maar even leuk of leuker dan hetzelfde van voorheen, dan is herhalen immers overbodig!
En na de onaangename verrassing volgde nog een tweede verrassing: ‘Grey Vibes gaat toch door als ‘Huis van Vervoering’!’ Een haagse eiber met ‘fenikskuren’, zou je kunnen zeggen. Maar dan… anders, natuurlijk. Of toch niet helemaal? Hopelijk zal het Huis van Vervoering een huis van verrassing blijven, zoals voorheen. ‘Even slikken, maar dan kicken’! Het theaterbloed kruipt immers waar het niet verwacht wordt. Misschien zal de verrassing niet meer op een presenteerblaadje kunnen worden aangereikt en zullen we zelf aan de surprise moeten sleutelen. Maar ook dan kunnen we waarschijnlijk nog wel iets onverwachts verwachten. Hoe dan ook: in dit nieuwe huis zullen we onszelf en de ander graag weer in vervoering brengen. Mijn hart klopt vol verwachting!
3 mei 2021
Eelco Brinkman